تشخیص علائم بیماری های روانی در کودکان | پزشکی

آشفتگیات روانی در بچه ها سنین پایین تر خیلی زیادتر از آن چیزی است که پژوهشگران تصور می کردند اما تعداد بیشتری از این بچه ها یاری هایی را که ضروری دارند گرفتن نمی کنند.

در این مقالهتلاش بر آن است که این نشانه ها تا حد بیشتری برایتان شرح داده شوند.

بچه دو ساله ی شما بیش از یک ساعت است که خیلی عصبانی است و اوقات تلخی می کند. اسباب بازی های خود را به اطراف اتاق پرتاب می کند و هر وقت که به او نزدیک می شوید عصبانیتش شدیدتر می شود و حتی اگر شما جرات نزدیک شدن به او را داشته باشید این امحل وجود دارد که آغاز به پرخاش گری کرده و با مشت به شما ضربه بزند.

آیا این ها رفتار طبیعی یک بچه نوپا هستند یا علامت ای از وجود مسائلی برای تندرستی او؟

بچه هفت ساله ی شما نمی خواهد به مدرسه برود. هر روز گریه می کند و هر روز صبح به سختی از خواب بر می خیزد و پس از برخاستن از خواب دوست دارد به جای رفتن به مدرسه فقط بازی کند. شما احساس می نمایید که او دائما مضطرب است و این نگرانی امکان پذیر است مسائلی را برایش به وجود آورد.

اما سوالی که پیش می آید این است که آیا او فقط کودکی است که مدرسه رفتن را دوست ندارد یا چیزی سبب به وجود آمدن نگرانی در او شده است؟

اگر در چنین موقعیت هایی قرار گرفته اید و از این که بچهتان به یاری یک کارشناس بهداشت روان احتیاج دارد یا نه مطمئن نیستید، بدانید که تنها نیستید و خیلیی از پدرومادر با چنین مسائلی مواجه هستند.

یکی از مطالعات اخیر منتشر شده دراین مورد نشان داده است که ۷.۷ میلیون بچه -تقریبا ۱۶.۵ درصد از جمعیت بچه ها سراسر کشور- حداقل با یک آشفتگی روانی مواجه هستند.

با این حال، محدوده نیمی از این بچه ها هرگز توسط یک کارشناس بهداشت روان معاینه نشده و هیچ زمان معالجه ای را که بدان احتیاج دارند گرفتن نمی کنند.

همینطور بخوانید: چگونه به بچه ها خوراکی ی سالم بدهیم؟

عدم گرفتن مواظبت های ضروری قادراست علت ها بیشتری داشته باشد!

پزشک دنیل رنزی که یکی از رواندکتران کارشناس در مسائل بچه است، در این مورد به نشریه ی هلس لاین توضیح داد که عدم معالجه این بچه ها تنها به مشکل عدم دسترسی به مواظبت های ضروری باز نمی گردد بلکه خیلیی از پدر مادرها به جای توجه به نشانه ها مریضی روحی، آنان را به عنوان رفتارهای ویژه کودکشان در دید می گیرند و به جنگیدن با این نشانه ها می پردازند که سبب بدتر شدن رفتار کودکشان خواهد شد. و پس از آن تنها با بدتر شدن نشانه ها و غیر قابل کنترل شدن کودک، به دنبال معالجه های روان شناختی خواهند بود.

رنزی در دنباله ی سخنانش افزود ما در سال های اخیر در خصوص رسیدگی به تندرستی روانی مردم جامعه پیشرفت های قابل توجهی داشته ایم، اما در زمینه ی رسیدگی به مسایل بچه ها هنوز راه بیشتری را در پیش داریم. زیرا هنوز در رابطه با مریضی های روانی نگرش منفی ای وجود دارد که سبب می شود مردم از پذیرش مریضیشان سر باز بزنند و به دنبال راهی برای مقاومت با آن باشند.

او توضیح داد که خیلیی از پدرومادر بی قرار بچه ها خود هستند و دوست ندارند که بر روی بچهشان انگ شخص روانی زده شود چرا که یقین دارند پس از آن بچهشان در دوران نوجوانی و بزرگسالی با مسائل عدیده ای مواجه خواهد شد. این ترس قادراست مانع از رجوع به دکتران روانکاو شود و سبب گردد که تقویت کودکشان روز به روز بدتر شود.

از جهتی دیگر، ما در میزان کشور با فقدان روان دکتران حاذق مواجه هستیم و همین امر امکان پذیر است سبب شود که پدرومادر نتوانند شخص خوبی را برای پرسیدن سوالاتشان نمایان کنند و راهنمایی های اشتباهی را در این راستا گرفتن نمایند. بی قراری های مالی نیز قادراست در عدم رجوع به روان شناسان دخیل باشد.

رنزی در دنباله ی سخنانش افزود: برای مردم فاقد بیمه ی معالجه ای، هزینه ی معالجه های روان شناختی قادراست خیلی گران تمام شود. حتی مردمی که موفق می شوند ارائه دهنده خدمات روانکاوی ای را بیابند که بیمه شان را قبول می کند، معالجه و داروها قادراست هزینه های طاقت فرسایی را به وجود آورد.

کاستی های موجود در داده ها

با توجه به این موانع، جای تعجب نیست که بچه ها یاری های ضروری را گرفتن نمی کنند. اما پزشک ماریان ارلز، استاد روان شناسی حاذق در مسائل بچه ها و مریضی های رفتاری و عضو انجمن آکادمی آمریکایی (AAP)، معتقد است که ارقام ارائه شده توسط آخرین پژوهش صورت گرفته در مورد آشفتگیات رفتاری بچه ها، آن قدرها هم دقیق نیستند.

او بدین موضوع ذکر نمود که بچه ها مبتلا به ADHD عمدتا توسط دکتران کارشناس در زمینه ی اطفال یا خانواده شان معالجه می شوند و غالبا به یک کارشناس بهداشت روان رجوع نمی نمایند.

او در دنباله ی سخنانش افزود مواظبت های اولیه بایست قادر به کنترل نگرانی های خفیف تا متوسط، افسردگی و ADHD باشند. اما من نمی توانم بگویم که در محاسبه این داده ها چنین موضوعاتی در دید گرفته شده یا نه، چرا که تنها از پدرومادر در مورد رجوع به یک کارشناس تندرستی روان سوال شده است.

رسیدن به یک نقطه مناسب

جدیدترین اطلاعات حاصل از دیدسنجی ملی تندرستی بچه ها در سال ۲۰۱۶ تنها بر جواب های پدرومادر متکی است زیرا از آنان خواسته شده بود تا جوابگوی سوالات متفاوت در مورد بچه هاشان باشند.

سؤال ارائه شده در این مطالعه به شرح زیر بود:

آیا در طول ۱۲ ماه گذشته، شما برای معالجه بچه خود هیچ نوع مشاوره ای را از طرف یک کارشناس بهداشت روان گرفتن کرده اید؟

کارشناسان بهداشت روان شامل روان دکتران، روان شناسان، پرستاران رشته ی روان دکتری و کارکنان دکتری بالینی هستند.

ارلز در دنباله ی سخنانش گفت: این موضوع که خیلیی از بچه ها مواظبت های روانی ضروری را گرفتن نمی کنند یک موضوع حیاتی و وحشتناک است البته شاید تعدادی از آن ها مواظبت های ضروری برای مسائل خفیف تا متوسط را ​​از طریق کارشناس اطفال خود گرفتن کنند.

همینطور بخوانید: مقاله درباره مریضی اوتیسم در بچه ها

شناسایی زود زمان مسائل

با این حال، ارلز به عنوان یک کارشناس روان شناسی اطفال، در صدد است تا اعتماد حاصل کند که تمام ی بچه ها مواظبت های ضروری را گرفتن خواهند کرد.

او گفت: من فکر می کنم بایست مطالعه ی بزرگ تری بر روی بچه های که از چنین آشفتگیاتی رنج می برند انجام شود. قبل از اینکه این مسائل به یک بحران تبدیل شود، ما بایست به طور مرتب از بچه ها در مورد نحوه ی رفتارشان سوال کنیم، به شناسایی مسائل در حال ظهور پرداخته و به کار بر روی آن ها بپردازیم.

پدرومادر می توانند با مطرح نمودن بی قراری هایشان با یک کارشناس اطفال کودک، اثر باارزشی را در یاری به این امر ایفا کنند.

ارلز در دنباله صحبت هایش به نشانه های که می توانند پرمخاطره باشند و احتیاج بچه ها به یاری را نشان دهند ذکر نمود.

• تغییرات شدید در خلق و خو از جمله عصبانیت و رفتارهای منفی مداوم و یا تغییر مداوم حالات روحی
• تغییرات قابل توجه در رفتار، به عنوان مثال نمرات پایین در درس های متفاوت و پرخاشگری مداوم
• ترس یا بی قراری بیش از اندازه
• از دست دادن علاقه به مردم، اشیاء و فعالیت هایی که قبلا کودکتان از آن ها لذت می برد و برایش جالب بودند.
• مسئله در تمرکز
• مسئله در مواظبت از خود (به عنوان مثال، بهداشت، مواظبت از بدن)
• مسئله در برقراری یا حفظ روابط دسته جمعی
• نشانه های از مسائل جسمی نظیر سردرد، درد معده، تغییر در اشتها و کم شدن یا زیاد شدن ناگهانی وزن
• رفتار خودخواهانه
• مصرف مواد مخدر

ارلز که در شناسایی مسائل و مسائل بچه ها کارشناس است به این موضوع ذکر می کند که مسائل غذا ای و تفاکتور با دیگران حتی در اوایل دوران کودکی نیز قابل شناسایی هستند.

ارلز در دنباله ی سخنانش افزود که عدم تمایل بچه ها مدرسه رو، برای رفتن به مدرسه یا شرکت در جمع های خانوادگی قادراست سبب بروز بی قراری هایی برای خانواده هایشان شود.

اوقات تلخی یا ضرر روحی؟

اما بروز این ناهنجاری ها در بچه ها و مسائلشان در مدرسه و اجتماعات غیر خانوادگی قادراست سبب بروز بی قراری هایی برای پدرومادر شود زیرا آن ها نمی دانند که بچهشان فقط کج خلقی می کند یا از یک ضرر روحی رنج می برد؟

ارلز می گوید پدرومادر بایست دو مطلب را در بچهشان مد دید قرار دهند: شدت و مدت وقت مسائل و نا هنجاری ها.

اگر رفتار بچه به اندازه ای شدید باشد که بر عملکرد هر روزه ی وی در خانه یا مدرسه تأثیر بگذارد، بایست قطعا به دکتر روان شناس رجوع شود در حالی که کج خلفقی و عصبانیت قادراست در تمام ی بچه ها مشاهده شود، آشفتگیات روحی طبیعتی گذرا ندارند و تا اخر زندگی با بچه باقی خواهند ماند.

اگر نشانه ها بیش از یک هفته دنباله نمایان کنند، اخطاری برای پدرومادر خواهند بود که بدان ها اخطار می دهند حتما به یک روانکاو رجوع کنند.

نظر های خودتون را برای دانلود آهنگ شاد قرار دهید ما نظر های شما رو خوانده و به شما پاسخ خواهیم داد