چگونه افسردگی با خودکشی در ارتباط است؟ | پزشکی

خودکشی همیشه نتیجه‌ی نهایی افسردگی نیست. با اینحال، افسردگی معالجه نشده، قادراست احتمال فکرها خودکشی و اقدام به آن را زیاد شدن دهد. زمانیکه یک شخص، افسردگی شدید را تجربه می‌کند، احتمال اینکه بخاطر فکرهاش بخود ضرر برساند کمتر است، زیرا برای انجام این کار، انرژی ضروری را ندارد.

این مشکل، وقتی اتفاق می‌افتد که افسردگی زیاد شدن یابد، مقدار انرژی زیادتر شود، و اثره‌ی خودکشی و اقدامات واقعی بوجود بیایند. به گفته‌ی مایو کلینیک، آگاهی از فاکتور های ریسک برای پشتیبانی از شخص افسرده‌ای  که امکان پذیر است دست به خودکشی بزند، الزامی است.

برای درک رابطه بین افسردگی و خودکشی، چندین استاندارد وجود دارد، نظیر نشانه ها افسردگی، نشانه ها رفتار وابسته به خودکشی، پشتیبانی و جلوگیری.

حقایقی درباره افسردگی و خودکشی

با توجه به اطلاعات گزارش شده توسط انجمن آمریکایی مطالعات خودکشی، درباره‌ی مقدار خودکشی در سال ۲۰۰۶، خودکشی بعنوان یازدهمین دلیل مرگ در ایالات متحده شناخته شده است و بطور متوسط در هر ۱۵دقیقه، یک نفر اقدام به خودکشی می‌کند!

اغلب اشویژه، قبل از اینکه بتوانند بطور کامل خودکشی کنند، بین ۸تا ۲۵مرتبه اقدام به خودکشی می‌نمایند. بیشتر تلاشهای خودکشی، با نشانه ها افسردگی و نگرانی شدید همراه هستند. آنان فقط تلاشهایی برای جلب توجه نیستند، بلکه یک تمایل واقعی برای دنباله ندادن زندگی در این جهان هستند.

نشانه ها افسردگی

افسردگی قادراست روی هر شخص بطور مختلفی اثر بگذارد و زمانی شناسایی داده می‌شود، امکان پذیر است خفیف، متوسط یا شدید باشد. اگر افسردگی باارزش باشد، دو هفته یا زیادتر طول می‌کشد و قادراست شامل هر یک از نشانه ها زیر باشد: احساس مداوم غم و اندوه، از دست دادن علاقه به فعالیت‌های طبیعی هر روزه، آشفتگی خواب، تغییر در اشتها، برانگیختن آسان و زیاد شدن خشم، بی‌قراری، کند شدن فکر و حرکت، از دست دادن انرژی و خستگی مفرط، احساس بی اهمیتی، زیاد شدن سرزنش خود، انزوا و کناره گیری از دیگران، بی‌توجهی به ظاهر، اشکال در تمرکز و تصمیم گیری، دوره‌های گریه، درد جسمی و فکرها مکرر در مورد مرگ یا خودکشی.

علامت‌های رفتار وابسته به خودکشی

زمانی یک شخص بطور جدی در مورد تمایل به ضرر رساندن به خودش حرف می‌زند، یک علامت‌ی قطعی از رفتار وابسته به خودکشی است. اگرچه بیشتر علامت‌ها کمتر قابل مشاهده هستند، ولی اگر شخصی قبل از کشتن خودش، نیتش را به شکل‌های متفاوت بیان کند، عجیب و غیر متداول نیست.

شاخص پرمخاطره از خودکشی بالقوه آن است که شخصی که قبلا اقدام به خودکشی کرده، برای نشانه ها افسردگی تحت معالجه باشد، افسرده باشد، از دارو یا الکل مصرف کند، قبلا مورد آزار و اذیت قرار گرفته باشد یا یک مریضی جدی داشته باشد.

افزون بر فاکتور های پر ریسک، رفتارهای وابسته به خودکشی جملهند از: زمانی یک شخص وسایلی نظیر اسلحه و یا میزان بیشتری قرص آماده می‌کند، اموال شخصی اهمیتمندش را به دیگران می‌دهد، زندگی روزانه‌اش را تغییر می‌دهد، رفتارهای پرریسک انجام می‌دهد و با مردم خداحافظی می‌کند (نظیر وقتیکه می‌خواهد یک ارتباط را تمام کند).

پشتیبانی از افسردگی و خودکشی

درک ریسکات و علامت‌های افسردگی و خودکشی قادراست در شخصی که یاری می‌گیرد و زنده می‌ماند، فرق ایجاد کند. برای یاری به شخصی که افسرده است و ابراز تمایل به مرگ می‌کند، راه‌هایی وجود دارد.

از یک شخص مورد علاقه یا دوستش بخواهید که برای شخص افسرده مجالی فراهم کند تا حسی را که دارد با او در میان بگذارد. اگر شخص در مورد این موضوع صحبت می‌کند، صحبت کردن با طرح سوالات آزادانه، قادراست حس اشتراک زیادتری را فراهم کند.

طرح توصیه بردن شخص به یک اتاق اورژانس، مشاور، روانشناس یا پزشک، شکل دیگری از پشتیبانی فعال برای یاری به کم شدن احتمال اقدام به خودکشی است. اگر شخصی مایل نیست که در این مورد صحبت کند، اما نشانه ها نشان می‌دهند که ریسک قریب الوقوع خودکشی وجود دارد، شخص را تنها نگذارید و با یاری‌های اضطراری دکتری ارتباط بگیرید. این کار به شخص امحل می‌دهد که برای معالجه زیادتر، یک ارزیابی خوب از ریسک داشته باشد.

پیش‌گیری از خودکشی وابسته با افسردگی

برای پیشگیری از خودکشی، باارزش است که وجود افسردگی را تایید کنیم و معالجه آن را بپذیریم. روان معالجه ای و دارو معالجه ای برای افسردگی، قدم‌های اساسی در جهت پیشگیری از خودکشی هستند. گسترش یک شبکه‌ی دسته جمعی امن، نظیر دوستان نزدیک و خانواده که مایلند در وقتی که فکرها خودکشی اتفاق می‌افتند، با شخص صحبت کنند نیز، قادراست سودمند باشد.